Een circulaire economie is onvoldoende om menselijk welzijn binnen de planetaire grenzen te bereiken
De menselijke bevolking heeft al verschillende vitale grenzen overschreden die zorgen voor een evenwichtig samenleven op deze planeet, zoals klimaatverandering, verlies van biodiversiteit en stikstofvervuiling. Zolang economische groei nauw gekoppeld is aan het gebruik van materiële hulpbronnen, zal een toename van het circulaire gebruik van hulpbronnen nooit aan onze behoeften kunnen voldoen.
In Nederland was er in 2018 een aanzienlijke kloof tussen de vraag naar hulpbronnen en de hoeveelheid hulpbronnen die als afval werd weggegooid. Wat betekent dat zelfs als al het afval zou worden hergebruikt, het slechts aan 25% van de vraag van het jaar zou kunnen voldoen, waardoor een gat van 75% van 185 miljoen ton zou overblijven.
In plaats van ons te richten op circulaire praktijken, moeten we het resterende lineaire deel van de economie in de gaten houden, omdat dit gedefinieerder, betrouwbaarder en nauwkeuriger is. Door ons te richten op wat kan worden verbeterd, kunnen we tegelijkertijd de tekortkomingen van zowel de lineaire als de circulaire economie aanpakken, waardoor we het probleem bij de wortel kunnen aanpakken.
geoFluxus' aanpak
geoFluxus' aanpak
Bij geoFluxus doen we enorme inspanningen om de meest gedetailleerde en precieze gegevens die er bestaan in handen te krijgen, zelfs als dat vermoeiende bureaucratische processen en vervelende data crunching met zich meebrengt. Van daaruit nemen we de werkelijke materiële behoeften van het land of de regio op, inclusief lokale productie, import en export. Kortom, we beschouwen het hele geografische metabolisme, niet alleen het afval.
Alleen de gedetailleerde informatie over de inhoud van de hulpbronnenstromen stelt ons in staat te begrijpen hoe we de vraag naar hulpbronnen zodanig kunnen verminderen dat consumptie en regeneratie minstens even snel verlopen. Weten welke materialen of producten in een regio als afval worden afgedankt, is niet voldoende zolang we niet weten wie ze heeft afgedankt en waarom en waar ze vandaan komen. Als we weten dat 78 000 ton hoogwaardig hout door de bouwbedrijven inAmsterdam is weggegooid, kunnen we ons tot specifieke actoren richten en de redenen voor hun afval begrijpen.
Tegelijkertijd moeten we de context van onze grondstofstromen goed kennen om ervoor te zorgen dat de positieve veranderingen niet ten koste gaan van ieders recht om voortdurend te streven naar verbetering van zijn welzijn. Wij zorgen ervoor dat al onze gegevensanalyses zo exact mogelijk betrekking hebben op de geografische locatie en de tijd. Door te weten waar en wanneer zich positieve veranderingen voordoen, kunnen we die veranderingen vergelijken met de welzijnsindicatoren in dezelfde tijd en ruimte. Zo correleert de dip in de afvalproductie in 2020 helaas beter met werkloosheidsuitkeringen en sterftecijfers dan met positieve milieuherstel.
